Othello Sendromu: Shakespeare’in Trajedisinden Patolojik Kıskançlığa

William Shakespeare’in ünlü trajedisi Othello, yalnızca ihanet ve entrika üzerine kurulu bir hikâye değil, aynı zamanda aşırı kıskançlığın insan psikolojisini nasıl çökerttiğinin çarpıcı bir örneğidir. Günümüzde patolojik kıskançlık bozukluğu olarak tanımlanan Othello Sendromu, adını bu eserden alır ve kişinin partnerinin sadakatsiz olduğuna dair delilsiz, takıntılı bir inanç geliştirmesiyle karakterizedir.

Oyunda Othello, eşi Desdemona’ya olan güvenini yavaş yavaş kaybeder ve Iago’nun sinsi yönlendirmeleriyle aldatıldığına dair sanrılar geliştirmeye başlar. Bu sanrılar öylesine derinleşir ki, mantıklı düşünme becerisini kaybederek duygularının ve hayal gücünün esiri olur. Sonunda, kesin bir kanıtı olmamasına rağmen, kıskançlık krizlerinin etkisiyle Desdemona’yı öldürür. Tıpkı Othello’nun yaşadığı gibi, Othello Sendromu’nda da kişi irrasyonel kıskançlık krizleri, paranoya, takip etme ve kontrol etme davranışları sergileyebilir.